Historia tenisa stołowego

Oto krótka historia tenisa stołowego.

Tenis stołowy  został wymyślony dosyć przypadkowo. Istnieją dwie wersje powstania tej dyscypliny.

Pierwsza z nich mówi iż tenis stołowy powstał już w siedemnastym wieku w Indiach i Chinach i stamtąd przypłynął do Europy wraz z Brytyjskimi żeglarzami. Część historyków nie zgadza się jednak z tym stwierdzeniem przyznając wymyślenie tenisa stołowego dwóm angielskim studentom którzy w czasie deszczu postanowili zagrać partię „jeu de paume” wewnątrz mieszkania na stole. Wydarzenie to miało miejsce w dziewiętnastym wieku i tą właśnie datę przyjmuje się za początek tenisa stołowego.

Dyscyplina ta szybko zaczęła zdobywać popularność wśród ludzi. Grano na stołach do bilardu, stołach kuchennych. Za rakietkę do tenisa często służyła rakieta tenisowa, bądź też kawałek drewna czy plastiku.

Największą popularność tenis stołowy uzyskał w Anglii a konkretnie w bogatych domach Londyńskich mieszczan. Początkowo tenis stołowy nie miał opracowanych reguł gry, były one dowolne a sport ten traktowano przede wszystkim jako dobrą zabawę. Dyscyplina ta posiadała w owych czasach bardzo wiele różnych nazw. nazywano ją m.in. pim-pam, tenis domowy. Potoczna nazwa ping-pong którą posługujemy się obecnie pochodzi prawdopodobnie od odgłosu jaki wydziela piłeczka w momencie odbicia się od blatu stołu. Historycy wskazują również jednak na fakt przyjęcia się tej nazwy w roku 1900 a pochodzić ona miała prawdopodobnie od pierwszej firmy zajmującej się produkcją sprzętu do tenisa stołowego.